Vandaag heb ik me ingeschreven voor de kustmarathon Zeeland, 4 oktober 2008. Ingegeven door de ervaring van vorig jaar en het lezen van het boek 'Run to win- the training secrets of the Kenyan runers' van Jurg Wirz, heb ik een 'duivels plan' opgezet dat moet leiden naar een nieuw PR op de marathon. Het plan is als volgt: Zeeland kustmarathon op 4 oktober en twee weken later op 19 oktober marathon Amsterdam. De Zeeuwse off-road wedstrijd moet de ultieme prikkel voor de Amsterdamse wegmarathon worden die mij dan een persoonlijk record gaat opleveren van 2.38.
De ' ervaring vorig jaar' was: na deelname aan de kustmarathon 2007 stond ik twee weken later samen met de jongens, als toeschouwer langs het parcours van de marathon Amsterdam. Maar deze toeschouwer wilde eigenlijk niets anders dan meedoen: de supercompensatie van de zware kustmarathon had blijkbaar z'n piek bereikt terwijl wij Mutai aanmoedigen (zie eerdere blog vorig jaar).
En verder het boekje over het succes van de Kenianen. In het boekje ' Run to win' staat onder andere het verhaal van Paul Tergat. In voorbereiding op zijn marathon Berlijn 2003, trainde hij enkele weken hiervoor, 45km in 2uur 29', een tempo iets onder zijn beoogde wedstrijdtempo. Als ik dit vertaal naar mijn situatie met mijn beoogde 2.38', dan zou ik enkele weken voor A'dam een 3uur marathon moeten lopen.
Een en een is twee: de kustmarathon, door omstandigheden van zand, heuvels en wind, dwingt een tempo af, ruim onder het beoogde wedstrijdtempo. De zachte ondergrond en gematigde tempo veroorzaakt maar weinig mechanische spierschade en juist veel vermoeidheid in het energiesysteem. Twee weken herstel is dan juist voldoende en wellicht optimaal als voorbereiding op de piekwedstrijd, net zols Paul Tergat die toen in Berlijn een wereldrecord liep.
